Kahramanmaraş'ın zengin kültürel mirası ve gelenekleri arasında yer alan aba, dokuma tezgahlarında hayat bularak nesiller boyu aktarılmaya devam ediyor. Eski zamanda çok tercih edilen aba, Kahramanmaraş’ın yerel bir kıyafeti olarak öne çıkıyor. Üzerinde nakış işlemeleri bulunan yakasız ve kısa kollu bir giysi olarak bilinen aba, geçmişte gömlek üzerine giyiliyordu. Aba kışın sıcak, yazın serin tutmasından dolayı çok tercih edilirken, yağmur geçirmemesi gibi özellikleri ile de geçmişte öne çıkan giysiler arasında yer alıyordu.
ÇETE BAYRAMLARINDA VE ÖZEL GÜN KUTLAMALARINDA KULLANILIYOR
Kahramanmaraş’ta geçmişten günümüze kadar gelen kültürün önemli parçalarından olan ‘aba’ çete bayramlarında özel gün kutlamalarında hala kullanılıyor. Geçmişte hali vakti yerinde olan insanlar İbrişimli Kırmızı Abayı tercih ederken, bu tür aba zenginliğin simgesi olarak kabul ediliyordu. Fakir kesim nakışsız ve motifsiz abayı kullanırken, orta gelirli halk genelde motifi az olan abaları tercih etmekteydi. Aba üzerindeki her motife 'sandık' adı verilerek, abada 9 sandığın bulunması giyen kişinin çok zengin biri olduğunu gösterirdi. Sandık sayısı arttıkça abanın değeri de artmaktaydı.
KUZU YÜNÜNDEN YAPILIYOR
Aba, kuzu yünü kullanılarak dokuma tezgahlarında dokunuyor. Dokumada gömme tezgâh denilen el tezgâhı kullanılarak yapılan aba siyah iplikle zikzak şekilde dikiliyor. Zikzak şekilde dikilen abada düğme ve ilik bulunmuyor, koltuk altı dikilmeyerek cepsiz biçimde üretiliyor. Bazı abaların omuz başlarına veya sırtın tam ortasına 7 delikli mavi göz boncuğu yerleştirilerek ve etrafına iğde dikilerek süsleniyor. Aba yapımında kullanılan motifler, sehpa örtüsü, masa örtüsü ve kırlent gibi ev eşyalarını süslemede günümüzde de kullanılıyor.
